J. Cole beschouwt zichzelf als een 'middelste kind' in het rapspel. Met andere woorden, hij zit gevangen tussen twee generaties rapartiesten - die van de oude school en de jongere, meer populaire artiesten die de juwelen die hij moet laten vallen misschien niet zo waarderen. En zoals te zien is vanaf het begin van dit nummer, dient dit nummer als zijn tirade tegen het systeem.
Het eerste couplet begint bijvoorbeeld met het feit dat hij zegt dat hij geen harddrugs gebruikt, ook al is het gebruik ervan een steunpilaar geworden in de hedendaagse rapmuziek. Dan gaat hij in op het onderwerp rijkdom en stelt in feite dat rijk zijn nutteloos is als je de zegen niet deelt met je huisgenoten. Vervolgens gaat hij in op het feit dat rappers vaak worden aangemoedigd om elkaar bij de keel te krijgen, en beweert zelfs dat sommige mensen een vete wilden tussen hem en Drake, die een vriend is. J heeft echter de hoge weg ingeslagen en gaat als zodanig nooit in conflict, tenzij hij vindt dat hij daar een echte reden voor heeft - niet in de naam van het verkopen van platen of het sussen van de massa.
En in termen van het feit dat hij een 'middelste kind' is, heeft hij deze realiteit aanvaard en noemt hij enkele van zijn beroemde medewerkers van zowel de oude als de nieuwe school. Een ander belangrijk thema in het lied is een oproep tot genezing van de sociale kwalen die de Afrikaans-Amerikaanse gemeenschap teisteren.
Het is te vinden op Cole's mixtape 2019 Het laagseizoen
J. Cole is geen middelgroot kind. Hij is de laatste van de twee kinderen van zijn ouders.